Maandag 31 oktober 2011 - Halloween

Als we rond 8 uur opstaan regent het ....maar goed, het is niet koud, we kunnen nog steeds buiten ontbijten.
Na het ontbijt gaan we een paar boodschapjes doen. We gaan  bij het managementburo van ons buurhuis nummer 114 de code van de voordeur ophalen. Vrienden hebben via ons deze woning een weekje gehuurd, en omdat onze vriendin hier niets van mocht weten ( was een verrassing voor haar 50e verjaardag) heeft haar man alles via ons geregeld. Christien van het managementburo herkent ons meteen, ze kan ons de code helaas niet geven want haar computer heeft een storing. We laten ons emailadres  achter, ze gaat ons mailen zo gauw de computer weer een teken van leven geeft. Hierna rijden we naar huis, het regent inmiddels al wat minder en in de loop van de middag wordt het droog. Ik haal nog wat boodschappen bij de Walmart, o.a. een kersthuisje voor Gerrit en Joke. Nou er stonden er nog maar 3, dus ik was goed op tijd ! Het is ontzettend druk in de Walmart, het lijkt wel of iedereen nog even iets voor Halloween moet aanschaffen. Ik koop wat zakken snoep, want de ervaring leert dat er vanavond wel gebeld zal worden door kinderen die door de wijk lopen in Halloween costuums. Ik maak voor het  avondeten een heerlijke gerecht, met kipfilet, champignons, prei en een pakje romige saus van Knorr, gekookt rijst erbij en klaar is de maaltijd.
Rond half 7 bellen de eerste kinderen al aan, het zijn 3 kleine prinsesjes, ze zeggen netjes "trick or treat" waarna ik hen wat snoep geef. Een moeder staat op afstand toe te kijken, en roept Happy Halloween !
Ja, dit is nou echt iets Amerikaans ....
In de loop van de avond gaat de bel nog  diverse malen, rond half  9 ook nog, dan staan er ongeveer 10 kinderen voor de deur, allemaal verkleed, ook zijn er wat grotere (dus brutalere) bij. Ik deel wat snoep uit en hierna doe ik het buitenlicht uit en doe de deur op slot. Ik ben er klaar mee !! Het is kinderbedtijd ....
Rond 10 uur gaat toch weer de bel, Arjan loopt met de schaal snoep naar de deur, onze vrienden van nummer 100 zijn gearriveerd. We drinken wat, praten even bij  en daarna gaan ze richting hun eigen huis, naar bed, ze zijn toch wel moe na zo'n reis. Ja, we weten het, je denkt altijd net na zo'n reis, nooit meer, maar na een dag in Florida ben je dat weer vergeten. Wij gaan niet veel later ook naar ons bed.